Alles Kan Weer Altijd Nog Steeds #24

Easy Like Sunday Morning

We zitten met een espressootje en een sapje met wat live loungedeuntjes uit Ibiza ontspannen te bedenken waarom we ook alweer doen wat we -gaan- doen. Vooral waarom. Ok, voor de late instappers die zich nog niet hebben afgevraagd wat de titel van ons blog eigenlijk inhoudt en de vorige 23 posts -nog- niet hebben teruggelezen: We hebben een roerige tijd achter ons en we zitten nu nog in een roerige tijd. Die gaat wel minder roerig worden, maar we moeten nog wel even doorroeren. Geen punt, gaan we doen. Maar we zijn de stress zat. De stress van het zaken doen en van de negativiteit waar we tegen aan zijn gelopen al zaken doende. We willen resetten van deze stress. En dat willen we reizend gaan doen. Dat laatste aspect is toch echt wel wat ons, zo op zondagochtend met een kop koffie erbij, het meeste aantrekt in onze nieuwe situatie! Geen vlucht maar echt een reis!

Geen Flauw Idee

Iedereen die we vertellen over onze huidige situatie waarbij ons bedrijf aan een afscheids-toernee bezig is vraagt ons meteen: "En wat gaan jullie in godsnaam nu dan doen?" Het eerlijke antwoord is dat we dat voor de lange termijn niet weten. Sterker, we hebben geen flauw idee! En dan zie je mensen denken. Je ziet ze alle aspecten van onze situatie op een rijtje zetten. Hun rijtje wel te verstaan. En wanneer ze daar dan een denkbeeldige streep onder zetten worden ze een beetje nerveus. Bij het idee. Het idee van niets hebben. Geen huis, geen geld, geen pensioen, geen zekerheid, geen vastigheid. Heulemaal niets. Feitelijk gezien juist. Maar wij zijn wat anticyclisch. Een soort Benjamin Button's van het ondernemen. Het lijkt wel of bij ons een aantal zaken omgekeerd evenredig ontwikkelen. Dus bovenstaande angsten gelden op de één of andere manier niet voor ons. Het feit dat we geen idee hebben, levert ons juist bakken aan ideeën op!

Slagveld

Wanneer je ondernemer bent met personeel, kosten, panden, etc, kortom, met heel veel verantwoordelijkheden dan zit je tamelijk vast. Ongeacht of je nu veel of niets verdient, je bent aan handen en voeten gebonden. Die boeien zijn gemaakt van geld. Superhandig als je het hebt, maar gek genoeg niet eens zo'n issue wanneer je het niet hebt. Alleen weet je dat niet wanneer je midden in die tamelijk hysterische molen zit van het zaken doen. Immers, bijna alles wordt in het bedrijfsleven afgemeten langs de geldlat. Heb je het, dan heb je waarschijnlijk ook auto's boten, huizen en dat soort dingen. Hebben we allemaal gehad, maar nu niet meer. En we missen eigenlijk niks. Nu kijkend naar de mensen die dat wel allemaal hebben en -vaak- goed lopende zaken bestieren voelen we iets vreemds. In onze ogen ziet het er uit of ze een hoofdrol hebben in een kooi. Dat is geen afgunst van een verliezer. Nu wij op een punt staan dat we niets hebben, kunnen we ook niets verliezen. En wanneer je niets kunt verliezen, speelt angst geen rol. Dat is echte vrijheid, en die gaan we vanaf nu omarmen. Doe ons maar een bijrol op het slagveld! (Vrij naar Pink Floyd; "Wish You Were Here")

Omgekeerde Rien Na Va Plus

Alles kan nog. Juist nu. Daar zijn we van overtuigd. Dus gaan we alles doen. Maar dat gaan we wel op onze manier doen. Reizend door -om te beginnen- Europa. Veel natuur. Lekkere dingen zoeken (tipje van de sluier!), leuke mensen ontmoeten en even weg van moeten om de verkeerde redenen. Weg van het gelul van alle dag over virussen, zwarte pieten in gele hesjes die naar alle kanten worden geschoven, multinationals die iets meer krijgen dan een NOW-vergoeding en clownsacts in het Witte Huis. Don't worry trouwens; we zijn geen hippies! We werken aan een verdienmodel(letje). We gaan niet op pad met een gitaar en tamboerijn. Het enige wat we willen is het gevoel vasthouden én uitbouwen dat alles weer/altijd/nog steeds kan. Je mag overigens meerdere antwoorden aanvinken!

Jac&Jordi