FOMO #60

Achter De Feiten Aan

We zijn een beetje laat met deze post. We lopen een beetje achter de beloofde feiten aan, maar daar is een reden voor. Afgelopen paar dagen waren een beetje hectisch. We hebben op een haar na al onze spullen uit Limburg opgehaald en weer teruggereden naar het Noorden. Dat zijn we nu wel een beetje zat. Eerst alles uit de restaurants moeten halen na de sluitingen en opgeslagen in ons laatste restaurant. Toen alles naar Limburg gebracht en nu in etappes weer opgehaald. We hebben nooit de ambitie gehad om een verhuisbedrijf te beginnen, en die overtuiging is nu alleen maar groter geworden. Maar goed, nog één ritje, en alles staat dan in Heerhugowaard. En op Marktplaats! We hebben nogal wat spullen die de deur uit mogen, zoal bijvoorbeeld deze. En vanmiddag volgen er nog een hele stoot spullen die we aanbieden, dus zegt het voort.

Vreemde Wezens

Zoals we al hebben verteld, zijn we bezig onszelf om te scholen. We gaan natuurlijk in maart onze langverwachte reset maken, en we zijn nu druk met het maken van onze website waarmee we tijdens de reis als echte digital-nomads aan de weg willen timmeren (ha,ha!). Om onze eerste stapjes op weg naar inzicht in de digitale economie te zetten zijn we begonnen in een heel goed leesbaar boek over online marketing. Dit boek is trouwens een echte aanrader! We hebben het nog niet uit, maar wat ons tot nu toe het meest is bijgebleven, is de term "FOMO". Dat staat voor "Fear Of Missing Out", ofwel "Angst Om Te Verliezen". En dat is nou net wat wij over het algemeen niet hebben. Wij denken altijd vanuit overvloed, creativiteit en "doen", en dat is precies het tegenovergestelde van hoe de geest van de meerderheid van de bevolking werkt. Om in te spelen op de denkwijze van je klanten, moet je je dus op zo'n manier presenteren dat dat aansluit bij die angst om te verliezen. Waar wij altijd -bijna- alles leuk vinden en dus vaak handelen vanuit een

-misschien soms wat kinderlijk- enthousiasme, zullen we onze blik moeten gaan bijstellen. Immers, we willen straks onze producten aan de man gaan brengen en daarvoor moeten we dus in de hoofden van de klanten kruipen. We zullen die angst moeten gaan begrijpen, omarmen én gaan gebruiken. Een lang verhaal kort; mensen moeten gestuurd worden bij het nemen van beslissingen, aangezien ze altijd bang zijn om de verkeerde beslissing te nemen en daardoor dus zichzelf te kort doen. Resultaat is dat wanneer er geen "veilige" omgeving voor ze wordt gecreëerd, ze liever helemaal geen beslissing nemen en ze weer weggaan zonder iets te kopen, terwijl ze dat eigenlijk wel willen of zelfs moeten. Mensen zijn vreemde wezens.

Chillen In De Uylenburg

De FOMO Factor

Deze info is niet helemaal nieuw voor ons natuurlijk. Hoewel wij zelf helemaal niet zo in elkaar zitten -wij doen iets omdat iets leuk lijkt- zien wij bovenstaande handelswijze eigenlijk best wel vaak om ons heen. Marketing is natuurlijk gewoon psychologie, en wanneer je de mens begrijpt, weet je wat je van ze kunt verwachten. (Misschien hierna eens een boekje over psychologie kopen. Dat voorkomt in de toekomst hopelijk een boel foute inschattingen!) Ok, qua internet-economie moeten we nog een heleboel leren, maar we snappen wel de principes, en gisteren hadden we het hier over. En met name over de verbazing die het altijd bij ons wekt wanneer we geconfronteerd worden met de angst van mensen om, in onze ogen, nogal futiele zaken zoals geld. Met name geld. En dan vooral veel en meer geld. Wij maken ons zelf niet heel snel gek, maar we kunnen perfect begrijpen dat bepaalde zaken bij anderen stress en angst veroorzaken. Er gebeuren nou éénmaal een heleboel nare dingen in het leven, en wanneer dat jou of iemand in je omgeving raakt, dan is het logisch dat je dat aangrijpt (Houd vol Kiki en Jenny! XXX). Maar wat wij elke keer weer onbegrijpelijk vinden -maar wel weer heel interessant om naar te kijken- zijn mensen die zo gegrepen zijn door geld, dat het idee van verliezen ze verlamt. Het vreemde is dat deze mensen vaak de mensen zijn die het eigenlijk heel erg voor de wind gaat. Hun "FOMO-Factor" is onevenredig groot in vergelijking met mensen die aan de andere kant van het spectrum staan. Wat ons betreft blijft dit een raadsel. Maar wel eentje die we snel moeten ontrafelen, want we willen straks natuurlijk wel iets verkopen aan al die angsthazen!

Het Kan Anders

Dat de andere insteek een veel leukere is, zagen we gisteren weer. We waren bij een vriendin die een hele leuke camping/horeca/evenementenplek heeft in Delfgauw. Net als wij is zij enorm hard geraakt door de hele Corona-crisis. Ze is een werkpaard pur sang, en ze heeft haar schaapjes goed op het droge volgens ons. Nu de hele horeca en vakantiebusiness in elkaar is geklapt heeft ze in plaats van bij de pakken neer te zitten haar verlies geaccepteerd. Ze trekt niet uit alle macht aan een dood paard of zit niet verlamd in een hoekje haar verliezen te tellen. Nee, ze heeft deze situatie aangegrepen om te doen wat haar leuk leek. Ze organiseert met haar zonen elke week in een oude circustent die ze ergens op de kop heeft getikt Corona-proof concerten variërend van jazz tot cabaret tot rock en alles er tussen in. In een semi open tent naast de boerderij liggend op hooibalen met een hapje en een drankje een beetje naar muziek luisteren. Alles aan haar straalde uit dat dit één van de leukste dingen is die ze in jaren heeft gedaan. Fuck FOMO. Welkom FOMO (Fun Of Meeting Opportunity). En zo is het.

Jac&Jordi