Te Weinig Tijd? Plenty Tijd! #64

Valkuilen

Nu we even aan het opladen zijn hier in Normandië, beseffen we ons hoe we tijdens ons laatste kunstje met Clubs&Subs wéér met open ogen in de valkuilen van het ondernemen zijn gestapt. Een typische kreet van een ondernemer is dat hij/zij niet genoeg tijd heeft. Hier ronddolend door het Normandische, beseffen we ons weer dat er juist plenty tijd is. Je moet alleen je tijd niet verdoen met het doen van de niet-juiste dingen, waardoor je de juiste dingen juist niet doet. En dat doen

-veel- ondernemers vaak helemaal fout. Om de één of andere reden ga je je allemaal dingen op de hals halen die je helemaal niet wilt, of zelfs helemaal niet kunt. En waarom? Je wilt méér! Meer business. Meer omzet. Meer winst. En...méér tijd! Wij hebben nu helemaal niets. Geen huis, geen zaak, geen personeel, geen concrete -winst/omzet- doelen, geen cashflow. Helemaal niets. Of wacht even! Jawel, we hebben toch wat! We hebben tijd! En een heleboel ideeën. En een -nagenoeg- leeg hoofd. Dit voelt goed. Eens kijken of we daar wat mee kunnen. Het wordt tijd dat we beseffen dat wat we al lang hebben, nu juist die dingen zijn waar we altijd zo hard voor hebben gewerkt in de hoop dat op een dag te bereiken. Vreemd. Waarom dan al die tijd op zoek naar iets wat er al die tijd al was? Iemand een idee??

Als je tijd hebt, maakt het niet zo heel veel uit

Wat nu?

Nu is het zaak dat we niet weer te hard van stapel lopen. We zien mensen om ons heen die in die dagelijkse race zitten vastgeroest. Ok, ze hebben veel van bijna alles. Maar wat ze dus nagenoeg allemaal niet hebben is tijd. En omdat ze geen tijd hebben, hebben ze weer relatief weinig aan wat ze hebben vergaard. Want geen tijd. En aangezien bezit het einde van de begeerte is, zal het ze misschien ook wel weinig doen. Ze zijn waarschijnlijk alweer bezig met de volgende dingen die ze willen hebben. Wij waren achteraf gezien niet veel anders, maar nu we dus niets hebben en we automatisch daardoor heel veel tijd om handen hebben, begint zich voor ons een interessante situatie te ontvouwen. Gaan we deze tijd gebruiken om weer iets te verzinnen wat we kunnen gaan doen waardoor we hoogstwaarschijnlijk weer op een bepaald moment in tijdnood komen? Of gaan we tijdig op de rem, en is timing alles? Het is pas woensdag. We zijn pas 5 dagen onderweg, en het voelt alsof we al een jaar weg zijn. En dat is natuurlijk het gevoel waar we origineel naar op zoek wilden, gezien ons plan om naar Santiago de Compostela te gaan "sabbaticallen". Hippie-achtige ideeën schieten door ons hoofd. We weten het niet. Dat is een tijd geleden dat we zo leeg waren. Een beetje tijdloos eigenlijk.

Catch 22

Het lijkt een catch 22. (Fantastisch boek trouwens!) Maar dat maakt het juist zo interessant. Wij zitten op een punt in ons leven dat we kunnen bedenken wat we willen, en dat we kunnen doen wat we willen. Nu doen we toch wel wat we willen, maar we willen iets -zakelijks- doen en er zo weinig mogelijk tijd aan spenderen. Want het doel is uiteindelijk om je zaken zo vorm te geven dat je tijd overhoudt om iets leuks te kunnen doen. Wij willen het omdraaien; zoveel mogelijk de tijd nemen om zoveel mogelijk leuke dingen te doen en nét genoeg tijd overhouden om te werken. Begrijp ons niet verkeerd; wij werken graag. Maar op de één of andere manier klopt het niet. Al je tijd gebruiken om en er een beetje tijd voor terug te krijgen. En nu horen we alle ondernemers al in koor roepen dat je iets wilt opbouwen, iets creëren. Dat je een missie hebt, en dat je er voor 110% voor moet gaan. Dat wanneer je iets wilt, je er iets voor moet doen, etc. Klopt allemaal, maar dan nog klopt het niet. Het lijkt te kloppen, maar eigenlijk rammelt het. Mhhh, zijn we iets op het spoor? Kan het zijn dat we collectief op weg zijn naar de afgrond? In een leasebak met 150K op zak? Wij zijn op weg naar onze tweede berg. Houd die dikke auto en dat vette salaris maar. Onze tijd komt nog.

Jac&Jordi