Terug Naar De Kust #113
English Version Below
Travelling Light
We zijn eergisteren weer in Cunit aangekomen. Dit keer niet met enkel een rugzak, maar met onze huisraad (of wat daar van over is). We hebben zoals gezegd besloten hier te blijven, en dan is het wel leuk wanneer er iets in je huis staat. Dat gaat het galmen tegen. En het is na zoveel maanden onderweg te zijn geweest ook wel lekker wanneer je iets van luxe hebt. Al is dat in ons geval niet zo heel spannend. We zijn al blij met een extra paar schoenen en een koffiezetapparaat. Less is more! We waren al een tijdje aan het "ontspullen", maar het is wel grappig te zien hoe weinig we inderdaad nog maar hebben. Travel light zeggen ze altijd. Nou, dat kun je aan ons wel overlaten. Het is dat we onze koelkast hebben meegenomen, anders was de bus wel heel erg leeg geweest!
Nieuwe Ronde, Nieuwe Kansen
Wie ons kent of een beetje volgt weet dat wij niet bepaald zonder kleerscheuren door het leven gaan. Dat geeft, wat ons betreft, helemaal niks. Zolang er leven is, is er hoop beseffen we ons maar weer eens temeer wanneer we de laatste tijd om ons heen kijken. Dat gezegd hebbende gaat bij ons steeds meer het besef leven dat we echt fokking mazzel hebben dat we in de situatie zitten waar we in zitten. Ga maar eens na; Je raakt letterlijk alles kwijt wat je hebt. Qua materieel bezit dan. Vervolgens wordt de hele wereld stilgelegd wegens de griep, en nu zitten wij hier. Met inderdaad nauwelijks nog iets aan spullen en wat financiën betreft is het al helemaal het vermelden niet waard. Maar wat dat met ons doet is super-interessant. Het gevoel van letterlijke vrijheid dat we tijdens onze tocht naar Santiago hebben ervaren blijft. Nee, sterker, het wordt alleen maar groter. We waren in Nederland, en we hadden allebei de neiging om zo snel mogelijk terug te gaan. Niet omdat het in Nederland niet goed zou zijn, of dat het hier beter is. Nee, we hebben hier iets dat we blijkbaar gezocht hebben al die tijd. En nu dus hopelijk gevonden; Niets, en dus alles. We zijn hier compleet los van alles wat we eerder hebben gedaan. Hier hebben we geen drive in de richting die we zolang hebben gevolgd. Hier zijn we weer compleet kinds. Niets is van ons. Niets wordt van ons verwacht. We kunnen weer dromen en spelen. En dat is precies wat we gaan doen. Als we van al die blogs die we hebben gepost iets hebben geleerd, dan is het "Wie schrijft, die blijft". Dat boek gaat er komen!
Sommige Mensen
Van sommige mensen raken we heel erg geïnspireerd, en tijdens onze ultra-korte trip naar Nederland vorige week gebeurde dat weer. En dat willen we toch wel even vermelden. We waren op bezoek bij de Broedmachine in Beverwijk. Daar zitten allemaal creatieve beginnende ondernemers die de mooiste dingen doen. En heel gaaf om te zien was dat ze elkaar allemaal helpen waar mogelijk. We werden rondgeleid door Birgitta Perton. Wij kennen elkaar al jaren, maar verder lopen we niet de deur bij elkaar plat. En naast de rondleiding en alle mensen aan wie ze ons voorstelde had ze een stapel boeken voor ons uitgezocht die ons verder zouden kunnen helpen bij het schrijven van ons boek. Ze had ook allerlei mensen benaderd uit haar netwerk om te zien of ze ons verder kon helpen. Gewoon omdat ze dat graag doet. Geholpen worden is leuk, maar helpen nog meer. Dat begrijpt Birgitta heel goed. Naast haar ruimte in de Broedmachine zit het atelier van haar dochter Zilla. Zij maakt knuffels die ze verkoopt. Met dat geld helpt ze een aantal gezinnen in Afrika middels een project dat ze zelf hebben opgezet. Misschien moeten ze Sywert van Lienden eens een keertje rondleiden. Ben benieuwd of dat zou helpen...
Naast Onze Schoenen
Vlak voordat we eind februari richting het zuiden reden werd er een artikel over onze op stapel staande tocht naar Santiago de Compostella geplaatst in het Noord Hollands Dagblad. En nu we het hebben gehaald, staat er wéér een artikel in datzelfde Noord Hollandse Dagblad! Onze ego's blijven maar gestreeld worden. Zouden we dan uiteindelijk na zoveel kilometers te hebben gelopen naast onze schoenen eindigen?
Disclaimer: In het artikel staat vermeld dat we blogs gaan schrijven voor het blad Delicious. Dat is niet correct. We hebben gezegd dat zoiets ons heel leuk zou lijken. Dit is echter helaas foutief in het artikel terecht gekomen. Wij hebben Delicious dit ook laten weten.
NHD 09-07-21
.pdf
Download PDF • 1.44MB
Jac&Jordi
English Version
Back To The Coast #113
Traveling Light We arrived back in Cunit the day before yesterday. This time not with just a backpack, but with our household goods (or what is left of it). As said, we have decided to stay here, and then it is nice when there is something in your house. That prevents the reverberation. And after being on the road for so many months, it is also nice when you have something of luxury. Although in our case that is not so exciting. We are already happy with an extra pair of shoes and a coffee machine. Less is more! We've been "decluttering" for a while, but it's funny to see how little we really have left. Travel light they always say. Well, you can leave that to us. It is that we brought our fridge, otherwise the bus would have been very empty!
New round, new opportunities Anyone who knows us or follows us a little knows that we don't exactly go through life unscathed. As far as we're concerned, that doesn't really matter at all. As long as there is life, there is hope, we realize all the more when we look around us lately. That said, we are increasingly aware that we are really lucky to be in the situation we are in. Just check; You literally lose everything you have. In terms of material possessions. Then the whole world shuts down because of the flu, and here we are. With hardly anything left in stuff and as far as finances are concerned, it is certainly not worth mentioning. But what that does to us is super interesting. The sense of literal freedom that we experienced during our journey to Santiago remains. No, it just keeps getting bigger. We were in the Netherlands, and we both tended to go back as soon as possible. Not because it wouldn't be good in the Netherlands, or because it's better here. No, we have something here that apparently we've been looking for all along. And now hopefully found; Nothing, and therefore everything. We're completely disconnected from everything we've done before. Here we have no drive in the direction we have been following for so long. Here we are completely kids again. Nothing belongs to us. Nothing is expected of us. We can dream and play again. And that's exactly what we're going to do. If we've learned anything from all those blogs we've posted, it's "Who writes, stays". (It's a Dutch saying. Does it make any sense in English?? :)) That book is coming!
Some people Some people get us very inspired, and that happened again during our ultra-short trip to the Netherlands last week. And we would like to mention that. We were visiting the Incubator in Beverwijk. There are all creative starting entrepreneurs who do the most beautiful things. And it was very cool to see that they all help each other where possible. We were shown around by Birgitta Perton. We've known each other for years, but other than that we don't really see eacht other at all. And besides the tour and all the people she introduced us to, she had picked out a stack of books for us to help us write our book. She had also approached all kinds of people from her network to see if she could help us further. Just because she likes to. Being helped is nice, but helping even more. Birgitta understands that very well. Next to her space in the Incubator is the studio of her daughter Zilla. She makes stuffed animals that she sells. With that money she helps a number of families in Africa through a project that she set up herself. Maybe some more people should be visiting them...
Attached you'll find a newspaper article about us. That newspaper published an article about us before we left for Santiago de Compostella too. It's in Dutch, so maybe not so interesting for non-Dutch readers, but still we're proud to be in that newspaper. We reach a lot of people that way.
Jac&Jordi