Total Meltdown #55

Laten Sudderen

Vandaag is het maandag. Dan moeten we -zo hebben we ons zelf opgelegd- een blogpost plaatsen. Nee, sorry, dan willen we er ééntje plaatsen! Of nog beter gezegd; we hebben jullie beloofd er elke maandag één te plaatsen. Maar toen we dat verkondigden hadden we buiten de belachelijke temperaturen gerekend waar we nu mee te maken hebben. En wanneer je bedenkt waar we wonen, dan begrijp je dat we het onszelf -wederom- lastig hebben gemaakt. Dit is niet uit te houden. Ons brein kookt ondertussen. We hebben het geprobeerd te blussen. Echt, we hebben van alles geprobeerd. Witte wijn. Rode wijn (licht gekoeld natuurlijk). Rosé. Bier. Liters koud water. Niets werkte. Coole muziek misschien?! D’Angelo, Maxwell, Erykah Badu (verraden we nu onze echte leeftijd?!). Geen effect. Het live concert van Tuxedo misschien? Nouhou… close…, maar zelfs dat werkte niet. We hebben besloten onze hersenen rustig door te laten sudderen.

Wat Nu?

Ja, wat nu? Nu niks meer, maar we hebben vandaag wel de laatste spullen uit het restaurant opgehaald. En we hebben gelezen over Suze die een hele multinational wordt met haar armbandjes tegen pesten. Respect! We zijn ook de logo’s van onze bus gaan krabben bij 45 graden in de volle zon, omdat we dachten dat dat wel eens zou helpen bij het los krijgen van het folie. Was geen goed plan. Administratie dan. De laatste facturen maken. De schoorsteen moet immers roken. Dat is dan gelukt, maar niet zonder blijvende schade. Aan het toetsenbord dan. Liters zweet zijn niet goed voor je toetsenbord weten we nu. Zoutkristallen doen de letters vervormen. En de toetsen blijven plakkkkkkeeennnnnn. Toch maar weer proberen te blussennnnn!

Ondertussen

Ondertussen wel allemaal leuke mensen gesproken. Een klant van ons belde met een vraag over een factuur. Ze was in shock toen ze hoorde dat we nu echt gestopt zijn. Een persoonlijk gesprek volgde. Haar moeder was in april overleden aan Corona. Over dingen in perspectief zien gesproken. We hebben geen cent gespaard, maar het was elke gespendeerde cent meer dan waard. Dat stomme geld… We hebben ook wat spulletjes naar onze reclameman gebracht waar we niks meer mee kunnen, en hij hopelijk wel. Hij plakt onze volgende reclameboodschap voor niet op onze bus. Relaties zijn alles. Laatste zaken regelen voor onze -ex- collega’s. Raar maar waar. Ondertussen ook in de fabriek gewerkt vandaag. Dingen veranderen snel. En ondertussen blijft het warm. En ondertussen ligt Jac in coma op het dak. En die kratten met lege flessen stonden er al toen we hier kwamen wonen. Waar is dat bluswater?!

Jac&Jordi